Ministry of Education and Culture & Cyprus Pedagogical Institute

This project focuses on weaving as an important part of the cultural heritage of Cyprus. Initially the students explore the role of weaving in the socio-cultural context of the Cypriot society during the last century, focusing on the materials, the methods and the use, as well as on gender-related stereotypes regarding weaving.

The creative collaboration with the visual artist Eleni Sophocleous provides students with a new perspective with respects to weaving, through the appropriation of the technique in contemporary art. Having enriched their experiences, students use their imagination and creativity to experiment and create artworks while learning to work together. They combine their artworks to compose a collective artwork. They give meaning to their collective work, naming it the "Tree of love", thus focusing on feelings experienced through the project, but also through the process of creating a collective work using their individual projects. They have decided to permanently exhibit it on an interior wall of the school.

Μέσα από την εφαρμογή της ενότητας, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την την τέχνη της υφαντικής ως σημαντικό μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς και της παράδοσης της Κύπρου. Διερευνούν τον ρόλο της υφαντικής στο κοινωνικο-πολιτισμικό πλαίσιο της κυπριακής κοινωνίας του περασμένου αιώνα, εστιάζοντας στα υλικά και στους τρόπους χρήσης, αλλά και σε στερεοτυπικές αντιλήψεις που αφορούν στο φύλο σε σχέση με την υφαντική.
Η δημιουργική συνεργασία με την εικαστικό Ελένη Σοφοκλέους δίνει μια άλλη διάσταση στην τέχνη της υφαντικής, αφού τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την οικειοποίηση της συγκεκριμένης τεχνικής στη σύγχρονη εικαστική δημιουργία. Έτσι εμπλουτίζονται οι εμπειρίες τους και ενεργοποιείται η φαντασία και η δημιουργικότητά τους, ενώ παράλληλα μαθαίνουν να συνεργάζονται και να συνδημιουργούν. Πειραματίζονται και δημιουργούν έργα με διάφορους τρόπους, με τα οποία συνθέτουν στο τέλος ένα συλλογικό έργο. Δίνουν νόημα στο συλλογικό τους έργο, ονομάζοντάς το «Δέντρο της αγάπης», εστιάζοντας με αυτό τον τρόπο στα συναισθήματα που βίωσαν μέσα από την ενότητα, αλλά και μέσα από τη διαδικασία δημιουργίας ενός συλλογικού έργου χρησιμοποιώντας τα ατομικά τους έργα. Ολοκληρώνοντας το έργο τους τα παιδιά εκθέτουν σε εσωτερικό τοίχο του σχολείου.