THIRD MULTIPLIER EVENT

2017-05-26 09:00

The Third Multiplier Event, 26th May, 2017, in Limassol, Cyprus

The Multiplier Event will present good practices in the field of visual arts education that were implemented in some of Europe’s primary schools with the cooperation of visual artists. The online open educational resource and the artists' database will be presented as research tools for helping educators to design their own curricula with the cooperation of visual artists. Keynote speakers from the organisations involved (professors and visual artists) as well as practical workshops with visual artists will be held in order to display methodology based on contemporary art practices. Certain issues will be addressed that relate to local culture and identity through experiencing contemporary visual arts. The target audience will be primary educators.

Keynotes: Andri Savva, Nicholas Addison, Sergio Trabucco Zeran, Teresa Eça

(above the keynotes' bios in greek and english and conferences' abstracts)

Άντρη Σάββα

H Άντρη Σάββα διδάσκει μαθήματα που αφορούν στην Εικαστική Αγωγή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Τμήμα Επιστημών της Αγωγής. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν ένα ευρύ θεωρητικό πλαίσιο με έμφαση τις σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις στην εικαστική αγωγή. Οι ερευνητικές της εργασίες σχετίζονται με τη μάθηση στις εικαστικές τέχνες μέσα από παιχνίδι, την εκπαίδευση στον χώρο στο πλαίσιο της εικαστικής αγωγής (Place based Art Education), την Τέχνη ως πράξη και τη σχέση της με την έννοια της πολιτότητας, και το ρόλο των καλλιτεχνών στην εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει στο ακαδημαϊκό δίκτυο CiCe (Children’s Identity and Citizenship Education Αcademic Νetwork) για την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού που αφορά στην Εικαστική Αγωγή και Πολιτότητα, και έχει αποτελέσει επιστημονική σύμβουλος για τα Αναλυτικά Προγράμματα στις Εικαστικές Τέχνες, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού (Κύπρος). Η Άντρη Σάββα έχει παρουσιάσει και δημοσιεύσει ερευνητικές της εργασίες στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

Andri Savva

Andri Savva lectures on courses related to visual arts education to primary and pre - primary teachers in the Department of Education, University of Cyprus. Her recent research work draws attention on a broad theoretical framework of art education, emphasizing pedagogies that promote meaningful art learning. Much of her work is related to contemporary art education exploring: art education through play, place based approaches in art education, art as praxis and its implications for active citizenship and the role of artists in education. She has participated in the CiCe (Children’s Identity and Citizenship Education) Academic Network (2012-2015) and has been also a member of the national committee for the Visual Arts Curriculum of Cyprus public schools. She has published on aspects of arts education in national and international journals and has presented her work in various international and national conferences.

ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΩΣ «ΤΡΙΤΟΙ ΧΩΡΟΙ» ΣΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

Άντρη Σάββα

Η συγκεκριμένη παρουσίαση αναφέρεται στις «Δημιουργικές Συνεργασίες» και εξετάζει το ρόλο τους προσεγγίζοντας την Τέχνη ως ένα «ενδιάμεσο», «τρίτο» χώρο ανάμεσα: στην τέχνη και στη μάθηση”, “στην Τέχνη μέσα στο σχολείο και στην Τέχνη στην κοινωνία”, “στην Τέχνη μέσα από το ΑΠ και την Τέχνη πέρα από τα ΑΠ. Εστιάζει μέσα από ένα αφηγηματικό και στοχαστικό τρόπο στις «Δημιουργικές Συνεργασίες» αναλύοντας διαδικασίες και διεργασίες που αφορούν στη μάθηση στις Εικαστικές Τέχνες και ενσωματώνουν την εικαστική σκέψη ως κύριο συστατικό τους. Συγκεκριμένα ακολουθώντας μια διαδρομή στο χρόνο (από το παρελθόν στο παρόν), γίνεται αναφορά σε «Δημιουργικές Συνεργασίες» οι οποίες υποστηρίζεται ότι μπορεί να ενισχύσουν τη διαδικασία μάθησης μέσα από τους πιο κάτω άξονες: (1) Σκέψη για μια κύρια ιδέα (2) Μοντέλο – πρότυπο: δεξιοτεχνία και οι διαφορετικοί τρόποι χρήσης και αξιοποίησης πηγών και υλικών (3) Ενεργητική και συμμετοχική διαδικασία (4) Η σύνδεση με τον χώρο και τους άλλους (5) Η πρόκληση για ανατροπή και αμφισβήτηση (6) «Ενσώματι» μάθηση και Εικαστικό Παιχνίδι.

Στην παρουσίαση γίνονται εισηγήσεις που αφορούν όχι μόνο την εκπαιδευτική αλλά και την παιδαγωγική αξία της Τέχνης. Το ΑΠ στις Εικαστικές Τέχνες, έχει υιοθετήσει τρίτους χώρους και έχει καταφέρει μέσα από πολλές δυσκολίες να διατηρήσει ανοικτά παράθυρα, έτσι ώστε να μπορεί να διαφοροποιείται και να εξελίσσεται. Κατά συνέπεια πρακτικές που επιτρέπουν τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από την Τέχνη, θα πρέπει όχι μόνο να έχουν συνέχεια αλλά μας είναι αναγκαίες γιατί μπορούν να μας κρατήσουν όσο περισσότερο γίνεται ανθρώπινους σε ένα σύγχρονο και ρευστό κόσμο και γιατί μπορούν να δημιουργήσουν εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για την αλλαγή.

CREATIVE COLLABORATIONS AS “THIRD SPACES” IN VISUAL ARTS CURRICULUM: PAST, PRESENT AND FUTURE

Andri Savva

Τhe present paper discusses “Creative Collaborations” as a “third space” or a space “in between” through different contexts and in the context of National Curriculum. It refers to concepts that approach Visual Arts as a space between “Art and Learning”, “Art in School and Art in Society”, “Art through National Curriculum and Art beyond National Curriculum”. The presenter will analyse through a narrative and self-reflective journey, processes and procedures of learning than encompass aspects of artful thinking and have been occurred during “Creative Collaborations” practices in different contexts. These are described as domains emphasising: Think for a main idea – think for a big idea – think through open procedures; The Model: skills and different ways of using sources and materials; Active and Participatory processes; Embodied learning and Play; Connect with places and others; Challenge for disruption and ambiguity.

Suggestions are made supporting the pedagogical value of Visual Arts, arguing that learning in Visual Arts is a prerequisite for creating those conditions necessary for change. National Curriculum in the Visual Arts has adopted “third spaces” to overcome restrictions and thus facilitate learners (teachers and children) with learning opportunities. “Creative Collaborations” is one of the ways that enable teachers to connect art learning to real life. As a result, practices that encourage interaction with contemporary visual artists have meaning as these may create spaces between ourselves and the real art word, ourselves and the society, allowing the teachers and the children to make sense of the complicated world of Art and Life. The continuity of such practices are essential for creating those spaces that can keep us human, and can open windows of learning opportunities to the teachers and the children in contemporary times.

Nicholas Addison

Ο Nicholas Addison είναι επικεφαλής του μαθήματος στην ανταλλαγή διδασκαλίας και μάθησης στο πανεπιστήμιο University of the Arts, London (UAL). Έχει δημοσιεύσει εκτενώς σε θέματα που αφορούν την τέχνη στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε σχέση με τις κριτικές σπουδές (critical studies) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι έρευνές του και άλλες δημοσιεύσεις εξετάζουν τη διεπαφή μεταξύ των πρακτικών τέχνης και των θεωριών της υποκειμενικότητας και της δημιουργίας νοήματος. Ασχολείται με τη χαρτογράφηση των δυνατοτήτων της πρακτικής της τέχνης ως μέσου έρευνας μέσα στην εκπαίδευση, αντλώντας από τη θεωρία των δραστηριοτήτων και την κριτική παιδαγωγική, ώστε να γίνει κατανοητό πώς οι πολιτιστικές δραστηριότητες μπορούν να ενημερώσουν και να μεταμορφώσουν τις καθημερινές πρακτικές. Είναι επικεφαλής ενός ερευνητικού προγράμματος που εξετάζει τις παιδαγωγικές στο UAL και τα ιδρύματα που το συναποτελούν (1975-2015).

Nicholas Addison is a course leader in the Teaching and Learning Exchange, University of the Arts, London (UAL). He has published extensively on art education, particularly in relation to critical studies within secondary education. His research and other publications examine the interface between art practices and theories of subjectivity and meaning making. He is concerned to map the possibilities of art practice as a mode of research within education drawing on activity theory and critical pedagogy to understand how cultural activities can inform and transform everyday practices. He is leading a research project examining pedagogies at UAL and its constituent colleges (1975-2015).

ΠΑΙΔΙΑ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Nicholas Addison

Ο Lev Vygotsky ισχυρίστηκε ότι όλες οι μορφές παιχνιδιού έχουν από κοινού τη δημιουργία μιας «φανταστικής κατάστασης», μια διαδικασία που αναπτύσσεται μόνο όταν ένα παιδί έχει σκέψεις και στόχους που δεν έχει συνειδητοποιήσει “unrealisable”. Μελετώντας τους τρόπους με τους οποίους οι καλλιτέχνες δουλεύουν με μικρά παιδιά σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, αυτή η παρουσίαση εξετάζει πώς η συνδημιουργία μιας φανταστικής κατάστασης ενθαρρύνει τα παιδιά να σκέπτονται και να ενεργούν διαφορετικά στην πραγματικότητα. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά οικοδομούν έναν παράλληλο κόσμο, εφαρμόζοντας αυτοσχέδιες στρατηγικές στα διαθέσιμα μέσα για να συναντήσουν μη αναγνωρίσιμες δυνατότητες ακόμα. Τα παραδείγματα που παρουσιάζονται εδώ δείχνουν πώς ο χώρος του παιχνιδιού χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία κανόνων και όχι από την ελευθερία που συνήθως εικάζεται. Υποστηρίζεται ότι οι καλλιτέχνες που σχεδιάζουν «παιγνιώδη» γεγονότα για τα παιδιά τους δίνουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους παρά να αναπαράγουν ιδέες και δράσεις.

CHILDREN, ARTISTS AND PLAY: MAKING IMAGINARY SITUATIONS

Nicholas Addison

Lev Vygotsky claimed that all forms of play have in common the construction of an ‘imaginary situation’, a process that only develops once a child has ‘unrealisable’ thoughts and goals. By looking at the ways artists work with young children in educational settings this presentation examines how the co-construction of an imaginary situation encourages children to think and act differently to the reality before them. In this way children construct a parallel world by applying improvisatory strategies to available resources to meet as yet unrecognised potentials. The instances of practice represented here demonstrate how the space of play is characterised by rule making rather than the freedom that is usually supposed. Significantly, it is argued that those artists who design ‘play-like’ events for children enable them to harness creative rather than reproductive energies.

Sergio Trabucco Zeran

Ο Sergio Trabucco Zeran είναι καθηγητής στη Σχολή Δημοσιογραφίας και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Universidad de Chile. Σπούδασε δημοσιογραφία και κατέχει δύο μεταπτυχιακά στη Θεωρία της Αισθητικής και της Σύγχρονης Τέχνης (Estética y Teoría del Arte Contemporáneo) στα μουσεία Picasso και Miró, Universidad Autónoma de Barcelona. Του απονεμήθηκε υποτροφία από το Υπουργείο Παιδείας της Χιλιανής κυβέρνησης. Ειδικεύεται στην αυτοβιογραφική μνήμη, την πολιτισμική διαχείριση και την εφαρμοσμένη ανάλυση των πολιτισμικών φαινομένων. Σήμερα συνεργάζεται ως δάσκαλος σε αγροτικά σχολεία στο νησί Chiloé στη Χιλιανή Παταγονία, όπου πρόσφατα έλαβε κρατική χρηματοδότηση για να συνεργαστεί με παιδιά για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής τους έκφρασης. Επί δέκα χρόνια έχει αναλάβει διάφορα προγράμματα για να διευκολύνει την πρόσβαση στην τέχνη και τον πολιτισμό μέσω της εκπαίδευσης, ειδικά σε περιοχές μακριά από αστικές πρωτεύουσες. Σήμερα εργάζεται στο Γραφείο Διεθνών Υποθέσεων της Προτεραιότητας του Πανεπιστημίου της Χιλής, καθώς και ως αξιολογητής και μέλος της κριτικής επιτροπής στο Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού και Τεχνών της Χιλιανής Κυβέρνησης.

Sergio Trabucco Zeran

Sergio Trabucco Zeran is a professor at the School of Journalism and at the Faculty of Arts of Universidad de Chile. He studied journalism and holds two master degrees in aesthetic and contemporary art theory (Estética y Teoría del Arte Contemporáneo) at the Picasso and Miró museums, Universidad Autónoma de Barcelona. He was awarded a scholarship from the Ministry of Education of the Chilean government. He specialises in autobiographical memory, cultural management, and applied analysis of cultural phenomena. He currently collaborates as a teacher in rural schools in the Island of Chiloé, in the Chilean Patagonia, where he was recently awarded state funding to work with young students in the development of their artistic expression. For ten years he has been leading a variety of programmes to facilitate access to the arts and culture through education, especially in areas far from urban capitals. He currently works at the International Affairs Office of the Precedency of Universidad de Chile as well as evaluator and jury for the National Council for Culture and the Arts of the Chilean Government.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ: ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ CHILOE ΤΗΣ ΠΑΤΑΓΟΝΙΑΣ

Sergio Trabucco Zeran

Η παρουσίαση θα αναλύσει τη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης του προγράμματος "Εργαστήριο αναπαραστάσεων, από το κείμενο στη σκηνή: ένα ταξίδι προσωπικών φωνών", που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αγροτική Σχολή του Manao, στην Chiloé (Χιλιανή Παταγονία). Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από την τοπική Κυβέρνηση του Los Lagos, με την υποστήριξη της σχολικής επιτροπής των γονέων και συντονίζεται από τον Sergio Trabucco, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το έργο. Αυτό το πρόγραμμα διδασκαλίας και μάθησης για μαθητές/τριες από αγροτικό περιβάλλον επιδιώκει να καθορίσει και να διερευνήσει έννοιες, όπως η επικράτεια, η ταυτότητα, η αυτοβιογραφική μνήμη και η αφήγηση, χρησιμοποιώντας δημιουργικές τεχνικές, όπου οι τέχνες και το θέατρο βρίσκονται στο επίκεντρο της μαθησιακής διαδικασίας. Αυτό το εργαστήριο τέχνης και εκπαίδευσης επιδιώκει οι μαθητές να ορίζουν τον εαυτό τους ανάμεσα στους συνομήλικούς τους και να κάνουν το σχολείο τους έναν πιο δημιουργικό χώρο.

AUTOBIOGRAPHICAL MEMORY AND ART: THE DREAMS OF THE CHILDREN OF THE ISLAND OF CHILOE AT PATAGONIA

Sergio Trabucco Zeran

The paper will analyse the teaching and learning process of the project "Representations workshop, from text to scene: a journey of personal voices", currently underway at the Rural School of Manao, in Chiloé (Chilean Patagonia), which is funded by the local government of Los Lagos, with the support of the parents' school committee and coordinated by Sergio Trabucco, who is responsible for the project. This teaching and learning project for students from rural context seeks to define and interrogate concepts such as territory, identity, autobiographical memory and narrative by using creative techniques, where visual arts and theater classes are at the centre of the learning process. This art and education workshop seeks students to identify themselves among peers and make their school a more creative space.

Teresa Torres de Eça

Η Teresa Torres de Eça, PhD, εργάζεται ως εκπαιδευτικός τέχνης στο σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης Alves Martins στην Πορτογαλία. Ως ερευνήτρια συνεργάζεται με το Institute in Art, Design and Society, Πανεπιστήμιο του Πόρτο / Πορτογαλία-i2ADS και με το CIAC-Research Center in Arts and Communication / Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας και το Πανεπιστήμιο του Αλγκάρβε. Είναι η Πρόεδρος του International Society for Education through Art (InSEA) και η Πρόεδρος του Portuguese Visual Communication Teachers (APECV). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη συμμετοχική έρευνα, στις κοινωνικά εφαρμοσμένες τέχνες, στα διαπολιτισμικά εκπαιδευτικά προγράμματα και στον ακτιβισμό στην τέχνη. Επιμελήθηκε το πορτογαλικό περιοδικό για τις εικαστικές τέχνες Imaginar κατά την περίοδο 2000-2011. Ήταν η βοηθός συντάκτρια του International Journal of Education Through Art κατά την περίοδο 2008-2014. Συνεπιμελείται το ηλεκτρονικό περιοδικό του InSEA IMAG και το ερευνητικό περιοδικό εικαστικής αγωγής Invisibilidades. Οργάνωσε αρκετά ηλεκτρονικά βιβλία και άρθρα σχετικά με την εικαστική αγωγή. Ως εικαστικός έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εκθέσεις και έχει διεξάγει εργασίες σχετικές με ακτιβισμό, τέχνη και εκπαίδευση.

Teresa Torres de Eça

Teresa Torres de Eça, PhD, works as an art teacher in Alves Martins Secondary School in Portugal. As a researcher she collaborates with the Institute in Art, Design and Society, University of Porto/Portugal-i2ADS and with the CIAC-Research Center in Arts and Communication /Open University of Lisbon and the University of Algarve. She is the President of the International Society for Education through Art (InSEA) and the President of the Portuguese Visual Communication Teachers (APECV). Her research interests are focused on participatory research, socially engaged arts, transcultural educational projects and art education activism. She edited the Portuguese visual arts education journal Imaginar during 2000-2011 and she was the assistant editor of the International Journal of Education Through Art during 2008-2014. She currently co-edits the InSEA e-magazine IMAG and the arts education research journal Invisibilidades. She organized several e-books and articles about art education. As a plastic artist, she has done several exhibitions and conducts activist art and international education projects.

CREARTE: EXPLORING LEARNING METHODOLOGIES THROUGH ART

Teresa Torres de Eça

Arts are the domain of the unknown, the constant discovery of multiple pathways and solutions. There is no right or wrong answers. Contemporary art practices reflect a wide array of methods, processes and productions. In this presentation concepts of contemporary art will be discussed, as well as contemporary art processes as pedagogical tools. Art in education has specific methodologies and practices characterized by flexibility and adaptability. Art practices systematically engage the participants in dialogue, questioning and creating interaction. New pedagogical possibilities can be created in such relational spaces of learning, spaces where activist methodologies of teaching and learning are implemented by raising questions within specific context of action. Current trends of art in schools such as pedagogies of the event, activist art, applied arts and relational aesthetics will be analyzed in the light of the results of the European Project CREARTE, where primary school teachers and artists explored art processes as pedagogical tools to increase creative situations. From the experiences in the four countries of the CREARTE project we could observe that working through art with teachers and artists enabled inquiring and creative processes providing new ways of understanding a problem situation, as well as new ideas.

CREARTE: ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Teresa Torres de Eça

Οι Τέχνες είναι περιοχή του άγνωστου, είναι η συνεχής ανακάλυψη πολλαπλών οδών και λύσεων. Δεν υπάρχουν σωστές ή λανθασμένες απαντήσεις. Οι πρακτικές της σύγχρονης τέχνης αντικατοπτρίζουν ένα ευρύ φάσμα μεθόδων, διαδικασιών και δημιουργίας. Στην παρουσίαση αυτή θα συζητηθούν έννοιες της σύγχρονης τέχνης, καθώς και σύγχρονες διαδικασίες τέχνης ως παιδαγωγικά εργαλεία. Η εικαστική αγωγή έχει συγκεκριμένες μεθοδολογίες και πρακτικές που χαρακτηρίζονται από ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Οι πρακτικές τέχνης συστηματικά εμπλέκουν τους συμμετέχοντες σε διάλογο, αμφισβητώντας και δημιουργώντας αλληλεπίδραση. Νέες παιδαγωγικές δυνατότητες μπορούν να δημιουργηθούν σε τέτοιους σχεσιακούς χώρους μάθησης, χώροι όπου μεθοδολογίες ακτιβισμού διδασκαλίας και μάθησης εφαρμόζονται μέσω της δημιουργίας ερωτήσεων μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια δράσης. Τρέχουσες τάσεις της εικαστικής αγωγής όπως ο καλλιτεχνικός ακτιβισμός (activist art), οι εφαρμοσμένες τέχνες (applied arts), pedagogies of the event και relational aesthetics θα αναλυθούν υπό το πρίσμα των αποτελεσμάτων του Ευρωπαϊκού Προγράμματος CREARTE, όπου εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και καλλιτέχνες διερεύνησαν εικαστικές διαδικασίες ως παιδαγωγικά εργαλεία για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας. Από τις εμπειρίες στις τέσσερις χώρες του προγράμματος CREARTE μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η εργασία μέσω της τέχνης με τους εκπαιδευτικούς και τους καλλιτέχνες επέτρεψε διερευνητικές και δημιουργικές διαδικασίες που παρέχουν νέους τρόπους κατανόησης μιας προβληματικής κατάστασης, καθώς και νέων ιδεών.